پديدهی ِ آزادی درخور ِ بخشکردن نيست
پدیدهی آزادی در خور بخش کردن نیست
مردو آناهید
• یکی از شوربختیی ایرانیان این است که در منشورهای آزادیخواهان کمترین مرزی، که از گسترش عقیدههای آزادیستیز پیشگیری کند، دیده نمیشود. آزادیخواهان بیشتر بندهای منشور خود را از نوشتههای مردمانی برداشت کردهاند که دموکراسی را شناخته و خواستهاند ولی این آزادیخواهان فراموش کردهاند که مردم ایران هیچگاه با آزادی آشنایی نداشتهاند که بتواند روند دموکراسی را بشناسند ...
اخبار روز: www.akhbar-rooz.com
آدينه ۷ مهر ۱٣٨۵ - ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۶
آزادیخواهان برآنند که با هر گروهی از مردم، با پیروان هر عقیدهای، در راستکاری و همپرسی، برای سامان کشورآرایی، پیمان ببندند. در سامان آزادیخواهان باید همگان بتوانند داد و دادگستری را دیدبانی و پاسداری کنند .
آرزوی آزادیخواهان ایران بر آگاهیهایی پایه گذاری شدهاند که از روند دگرگونیهای جامعههای دیگر برداشت کردهاند. درست است که پدیدههایی که انسان را در سویی به جنبش میاندازد، بسان نیاز به مهربانی و بیزاری از خشم، در بیشتر مردمان یکسان است ولی جهانبینی و برداشت آنها از این پدیدههای یکسان نیست. یعنی مفهومهایی که مردمان گوناگون از "مهربانی" یا "خشم" داردند با یکدیگر برابر نیستند .
فراهم کردن زمینهای آزاد، که آزادیخواهان بتوانند آرمان خود را در آن پرورش دهند، بسیار دشوار است. شوربختی در این است که آزادیخواهان، بدون آن که زمینهی آزادی را فراهم کنند، خواستار بهره گرفتن از آرمان خود هستند. آرمان شیرینی که در زمین تلخ کاشته شود تنها در دورنمای آرزو میروید و هرگز میوهای بر نخواهد آورد .
...
$
متن ِ کامل ( در کندوک )
در اصل ِ مأخذ
No comments:
Post a Comment